Jonge mantelzorgers dragen zorg voor (of maken zich veel zorgen over) een ouder, broer of zus of iemand anders in de nabije omgeving die lijdt aan een lichamelijke of psychische aandoening, een (chronische) beperking of kampt met verslavingsproblematiek. Jonge mantelzorgers lopen hierdoor het risico dat ze onvoldoende toekomen aan hun eigen ontwikkeling.

De problematiek van jonge mantelzorgers is vaak niet bekend, omdat ze veelal onzichtbaar blijven. Ze vragen niet snel om hulp, cijferen zichzelf weg en uiten hun zorgen niet. Ze zijn vaak zeer sociaal en bescheiden en maken al op jonge leeftijd een volwassen indruk. Uit onderzoek blijkt dat ze een grote verantwoordelijkheid dragen en een verhoogde kans hebben op psychische en fysieke klachten.

Jonge mantelzorgers kunnen veel baat hebben bij een lotgenotengroep, dat merken we elke keer weer. Of we nu een kleutergroep draaien of een groep in de bovenbouw van het voortgezet onderwijs, bij de evaluaties zien we steevast dat de deelnemers herkenning, steun en uitwisseling hebben ervaren en informatie van elkaar gekregen hebben waardoor ze de thuissituatie beter aan kunnen. Ze hebben van elkaars ervaringen geleerd, en uiten gemakkelijker daardoor hun emoties. Dit vergroot hun zelfvertrouwen en zelfregie.  Ze voelen zich sterker en hebben een positiever beeld van de toekomst. Ook vergroten ze hun netwerk met ervaringsdeskundigen doordat ze ook buiten de groepen om contact met elkaar houden als ze een klik hebben. Bij alle groepen zien we bij de kinderen en jongeren zelf een toename van zelfredzaamheid, en een toegenomen sociale cohesie (minder eenzaamheid, meer ontmoeting, vergroting netwerk). Dit wordt ook bevestigd in de evaluaties van de ouders/verzorgers.

Soms is het voor jonge mantelzorgers nog niet gemakkelijk om hun eigen kwaliteiten te herkennen die hen kunnen helpen, zowel in de mantelzorgsituatie als in hun (verdere) leven. We zijn dan ook bijzonder trots dat het deze week een groep jonge mantelzorgers vanuit het Voortgezet Onderwijs wel gelukt is om hun eigen kwaliteiten te benoemen, en deze in hout te branden. Het bleek een waardevolle activiteit te zijn, zowel voor de jongeren zelf als voor de coaches!